Joyce

Een stage uit de duizend

Tijdens mijn studies Rechtspraktijk heb ik stage gedaan bij het Parket van de Procureur des Konings in Gent. daar hing voor mij veel van af. Ging ik daarna nog verder Rechten studeren? Of zou ik daar aan de slag gaan? Het werd uiteindelijk het tweede omdat mijn stage zo goed was meegevallen en ik het werk razend interessant vond. Ondertussen werk ik als Kabinetssecretaris van de Eerste Voorzitter en als Zittingsgriffier bij het Hof van Beroep in Gent. Ik ben eigenlijk de rechterhand van de Eerste Voorzitter en tijdens zittingen maak ik een proces-verbaal op, wat een belangrijk deel van het dossier is. Die dossiers moeten natuurlijk ook opgevolgd worden en het Parket-Generaal moet op de hoogte worden gebracht van bepaalde uitspraken. Dat gaat allemaal via de griffie. Daarnaast ben ik samen met een magistraat verantwoordelijk voor de eindredactie van arresten.

Een glimlach doet veel

Mensen helpen, dat is waarvoor ik het doe. Als griffier is het één van je taken om mensen te woord te staan. Jij bent voor hen het aanspreekpunt als iets niet duidelijk is. Ik wil hen dan altijd op een warme en vriendelijke manier geruststellen en ik probeer mezelf in de situatie van die andere persoon te verplaatsen. Want het is niet omdat ik iets weet en dat het voor mij duidelijk is, dat dat ook voor iemand anders zo is. Dan probeer ik af te tasten hoe het duidelijk kan worden voor hen.

Soms kan een simpele glimlach al veel doen om iemand gerust te stellen. Daarom noteer ik graag zelf de aanwezigen in het begin van een zitting, zodat ik de mensen al heb gezien en zodat ik ze kan geruststellen.

Ik weet nog goed dat er ooit een man met een mentale handicap voor het hof moest verschijnen. Die liep hier toen helemaal verloren. Ik ben dan bij hem gaan zitten en heb hem uitgelegd hoe alles in z’n werk zou gaan. Die man was me toen zo dankbaar en ook zijn begeleiders hebben me uitvoerig bedankt toen ze hem achteraf weer kwamen ophalen.

Clichés aan de kant

Het contact met de magistraten verloopt heel vlot. Ik was in het begin heel erg onder de indruk van hen en zelfs wat onwennig. Maar ik merkte al snel dat ik gewoon mezelf kan zijn. Onze Eerste Voorzitter en onze Hoofdgriffier zijn echt heel joviale mensen. Iedereen is eigenlijk heel toegankelijk. Veel mensen hebben wel nog steeds het verkeerde beeld in hun hoofd van een magistraat als de oude, grijze man met de hamer die streng en boos kijkt. Hetzelfde verkeerde beeld heerst vaak ook over mijn job. Mensen stellen zich een grijze, trieste omgeving voor. Als ik hen dan vertel hoe het er echt aan toe gaat, zijn ze vaak verbaasd.